The below section is still in Dutch.
For now I would like to express my gratitude to the Romanian people that we have met for their warm hospitality and kindness.
They accepted us into their community and were willing to share with us the little they had.
Despite what is said about Romania, this pocket in Europe seems to have kept some of the values that other parts of Europe seem to have lost. Special thanks to Joan sr, Joan jr, Porasca and their neighbours & friends.

Op basis van een aantal vage aanwijzingen van een kennis en een boekje landen we eindelijk op Zaterdag ochtend in het dorpje in de provincie Maramures, amper 30 km van de grens met Oekraïne. Ondanks de schilderachtige, soms Paulus Potter-achtige omgeving maakt het geheel een weinig enerverende indruk. Reisboeken over Roemenië zijn in verhouding tot andere bestemmingen beperkt verkrijgbaar en vertellen "dat de tijd in dit gebied in de middeleeuwen is stil blijven staan". Veel wegen zijn inderdaad onverhard en veel van het vervoer gebeurt nog met paard en wagen. De reacties van vrienden en kennissen als ze horen van ons reisdoel variëren van verbazing tot totale ontzetting: "Roeménië???" Ongeveer het minst ontwikkelde land van Europa, de armoedzaaiers van het continent. Bekend en berucht om Ceaucescu, het communisme, vrachtwagenrijders, de Roma, dieven, messentrekkers en natuurlijk Dracula. Niets werkt. Niets is "in Ordnung".

Dit is precies de reden waarom ik er heen wil.